Sjef Hamers

Op dinsdag met carnaval in 1969 zouden Sjef Hamers en zijn vrouw hun 50-jarig huwelijk vieren bij ’t Centrum. Ze zouden dit helemaal in carnavalssferen doen. Eén groot feest. De avond tevoren had de harmonie bij het Centrum hun carnavalsbal. Zoon Wil speelde klarinet bij de harmonie en ging voor ie naar het Centrum ging nog even bij vaders langs in de Zeshoevenstraat. Die zat z’n eigen al flink op te naaien over de volgende dag en het feest en dat alles maar goed zou gaan. Een jaar tevoren had Pastoor Prinsen al tegen hem gezegd: “als je je zo druk blijft maken over die dag dan haal je het niet eens.” De grote dag breekt aan, Wil ligt nog maar net een paar uur op z’n bed na het harmoniebal en om vijf uur komt Jo van Keulen aan de deur om te zeggen dat vader Sjef Hamers niet goed is geworden. “Dan is ie dood”, zegt Wil. “Ja, dan is ie dood”, zegt Jo van Keulen.