Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.

Pieter Boom

Pieter Boom
17.3 IMG 0004 (2.png
Vlnr Moeder Maria Smeijers, Cor en vader Pieter Boon


Pieter Boom
17.2 P. Boom brief aan Corrie.png
Brief van Pieter Boom aan zijn dochter Corrie

Pieter Boom correspondeerde met zijn dochter Cor, toen zij enkele jaren op kostschool in Aarle-Rixtel zat. Pieter Boom is de opa en Cor is de moeder van Henk Haen. Toen zijn dochter naar kostschool ging, nam Pieter Boom zich voor om elke twee weken een brief te schrijven. En dat heeft Pieter vijf jaar lang volgehouden. In die brieven staat een heleboel geschiedenis van Udenhout en Biezenmortel van die jaren 1926 tot 1931.

Een paar citaten horen:

De eerste brief van 19 september 1926 stond in het teken van gemis. “Lieve Corrie. Uw brief ontvangen en gezien dat u het goed maakt. Bij ons is alles nog hetzelfde. Moeders been wil nog niet beter worden. Vandaag ben ik met moeder naar Tilburg geweest. Ik heb ze met de kar weggebracht en terug. Over 8 dagen moet ze weer terug voor haar been. De dokter zei dat het goed stond, maar ze heeft er veel last van.

De brieven zijn een soort kroniek, in mijn ogen vooral ook van alle ellende in het dorp: U hebt in de vakantie nog gespeeld met het dochtertje van Peer Heijmans bij ome Tinus. Het is van de week begraven. Gisteren is hier in het nieuwe klooster op de hoek een zuster begraven op het nieuwe kerkhof dat ze hebben aangelegd. Ze was het hoofd der school van zwakzinnige meisjes en nog maar 34 jaar oud. Bij ons in ’t gasthuis waren er donderdag vier doden, drie oude mensen en een jonge vrouw. Ik zeg er bij, het is gelukkig allemaal niet in dezelfde week, maar verspreid over de brieven. Morgen wordt Janus Boers begraven die bij ons in de straat heeft gewoond. Met tante Piet gaat het ook niet goed, die heeft weer een soort beslag gehad, soms is het of ze haar verstand kwijt raakt. Leentje van Gorkom die met de kermis thuis haar been had gebroken, is dinsdag gestorven en vrijdag begraven. Bij alle ellende heeft de opa van Henk Haen zijn dochter een wijsheid meegegeven, die evenmin vrolijk is: “Wat is het leven, een stap naar het graf, wat heden bloeit valt morgen af”.

Een weergave van de brieven is te vinden in Unentse Sprokkels 12, blz. 69 t/m 76 in een artikel van Henk Haen.