Jo Vercammen
Een Udenhouter koos in de oorlog voor de zijde van de vijand. Jo Vercammen ging in vreemde krijgsdienst en sneuvelde in Rusland aan het zogenaamde Oostfront.
De slag om Stalingrad in de winter van 1942/1943 betekende het begin van het einde van de Duitse overmacht. De slag om de stad, het huidige Volgograd (aan de Wolga, 900 km ten zuiden van Moskou aan de grenzen van Oekraïne en Georgië) geldt als de wederopstanding van het Rode Leger. Vanaf dat moment rukt het Rode Leger op om uiteindelijk begin mei 1945 de Duitse hoofdstad Berlijn te veroveren. In het geleidelijk terugdringen van de Duitse bezetter trok het Rode Leger op 22 juni 1944 Wit-Rusland binnen. Dit land werd na slechts negen weken tijd bevrijd, op 29 augustus. Vanaf dat moment trok het Rode Leger op naar de Baltische kust. Op 23 september werd Riga, de hoofdstad van Letland, bevrijd. Op 9 oktober werd de Baltische zee aan de noordkant van de Baltische landen bereikt. Maar dan ontwikkelde zich een drama in het Kurland in het zuidwesten van Letland. Daar lag de havenstad Liepaja en de Duitsers wilden per se die havenstad in bezit houden, om zo over de Oostzee manschappen en materialen richting het oostfront te kunnen aanvoeren. Er volgden in dat relatief kleine gebied maar liefst zes grote veldslagen. De eerste van 15 tot 22 oktober 1944, de zesde van 16 tot 30 maart 1945. Pas toen Kurland was gevallen, kon het Russische leger haar opmars richting Berlijn voortzetten. De tweede veldslag vond plaats in de periode van 27 oktober tot 25 november 1944. De Russen trokken op met 52 divisies met de bedoeling de havenstad Liepaja te veroveren. Maar het lukte niet. In die vier weken heroverden de Russen slechts een gebied van 12 bij 4 kilometer. Een van de Duitse regimenten in het maandenlange gevecht om Kurland was de SS Divisie “De Ruyter” ook aangeduid als de SS Divisie “Nederland”, een divisie van Nederlandse vrijwilligers. Die was bij het begin van de gevechten 2.000 man sterk, aan het eind van de veldslagen waren er nog slechts 80 over. De Untersturmführer Horstmann heeft een dagboek bijgehouden en daarin beschrijft hij ook de gruwelen bij de strijd om de stad Kaleti in Zuidoost Letland (bij de grotere stad Priekule, dicht bij de grens met Litouwen). Hij schrijft: “…. Slechts zeven mannen konden worden gespaard bij de verdediging van de stad Kaleti….. Het gevecht door de SS Divisie Nederland was de meest heldhaftige strijd die ik ooit heb meegemaakt”. Bij de strijd om de stad Kaleti sneuvelde op 17 november 1944 omstreeks 14.00 uur de in Udenhout geboren Jo Vercammen, 32 jaar oud. Het overlijden werd eerst ingeschreven in de burgerlijke stand van Berlijn. Daar staat abusievelijk dat hij bij zijn overlijden 22 jaar was. In 1947 volgde ook de inschrijving van het overlijden in de burgerlijke stand van Udenhout.
Jo Vercammen is geboren op 4 oktober 1912, zoon van Josephus Vercammen en Johanna de Beer. In 1937 nam hij met zijn broers Frans en Wim het bedrijf van zijn moeder, de weduwe J. Vercammen – de Beer, over. Gedrieën vormden ze de Vennootschap onder Firma (VOF) Gebroeders Vercammen.