Duurzaamheid
Natuur- en milieustudies
De eerste aanzet aan de universiteit voor wat toen nog ‘natuur- en milieustudies’ heette, is een notitie uit 1992, waarin samenwerking tussen de toenmalige faculteiten Economie, Rechten en Sociale wetenschappen wordt bepleit. De notitie is van de hand van econometrist en milieueconoom Wim Hafkamp die op dat moment op meerdere faculteiten colleges verzorgt en zich beijvert om de Tilburgse universiteit op milieugebied een rol te laten spelen. Een van de aanleidingen was een advies van de landelijke commissie MEIN (Milieu Economie Nederland) eind jaren tachtig, waarin werd geconcludeerd dat er in Nederland lacunes waren op het terrein van milieu-economische theorie en bedrijfseconomie.
Hafkamp
Op dat moment besteedt elke faculteit afzonderlijk aandacht aan milieu en duurzaamheid: zo houdt bijvoorbeeld hoogleraar Staats- en bestuursrecht Piet Gilhuis zich bezig met milieurecht. Tot veel samenwerking op dit toch discipline-overschrijdend terrein is het dan echter nog niet gekomen, en ook de notitie-Hafkamp krijgt weinig handen op elkaar. Wel ontstaan op de faculteiten afzonderlijk de eerste leerstoelen: in 1993 wordt bij Economie Aart de Zeeuw tot hoogleraar Milieueconomie benoemd, in 1995 Chris Backes tot hoogleraar Europees en internationaal milieurecht. Daarop volgden benoemingen bij bedrijfseconomie van Nigel Roome (1995) en Jacqueline Cramer (1996). Hafkamp maakt dat niet meer mee. Hij vertrekt in 1995 met een aantal wetenschappers in de bedrijfseconomie (waaronder ook Roome) naar Rotterdam, waar hij meer perspectief ziet voor een interdisciplinaire aanpak. Voor Tilburg is het een gevoelig verlies, hoewel milieueconomie bij algemene economie tot grote bloei komt. Zo wordt De Zeeuw in 1998 president van de European Association of Environmental and Resource Economists, en in 2009 mededirecteur van het Beijer Institute of Ecological Economics aan de Koninklijke Zweedse Academie voor Wetenschappen in Stockholm.
Tilburg Sustainability Center
In 2009 komt het tot meer structurele samenwerking tussen de faculteiten, met de oprichting van het Tilburg Sustainability Center (TSC). Dat kent anno 2017 drie onderzoekslijnen: Climate Action, Resource Efficiency en Related Societal Challenges. Het onderzoek richt zich op de sociaaleconomische en juridische aspecten van zaken als klimaatverandering, geotechnologie, energiebelasting, energie labels maar ook de meest effectieve manier om ontbossing in Ghana tegen te gaan. Ook het gebruik van ICT bij de bestrijding van natuurrampen en de economische analyse van politieke instrumenten en internationale verdragen horen tot het werkterrein van TCS. Aan TSC zijn direct of indirect ruim vijftig wetenschappers verbonden. Het instituut werkt samen met CentERdata en Telos, een mede door de provincie Noord-Brabant gefinancierd onderzoeksinstituut op het terrein van duurzaamheid. Telos brengt onder meer de ‘Nationale Monitor Duurzame Gemeenten’ uit, voor het laatst in 2017. Daarin zijn duurzaamheidstrends over de periode 2014-2017 voor de 388 Nederlandse gemeenten opgenomen en wordt een relatie gelegd met de VN Sustainable Development Goals.