Antoon Coolenlaan (Tilburg)
Stadsdeel: | West |
---|---|
Wijknaam: | Het Wandelbos |
Datum besluit: | B & W 20 februari 1964 |
Jaar: | 1964 |
De straat lopende vanaf de Zwartvenseweg onmiddellijk ten noorden van de Marie Koenelaan noordwestwaarts tot de Auteurslaan.
[Copyright foto: www.elsfranken.nl (2008)]
Herkomst
In café Jan Marinus aan de > Monumentstraat vond
in 1924 de eerste ontmoeting plaats tussen Antoon
Coolen en Anton van Duinkerken.
Antonius (Antoon) Franciscus Coolen werd
geboren te Wijlre op 17 april 1897. Aanvankelijk was hij
journalist; hij werd opgenomen in de kring van het jong-katholieke
maandblad De Gemeenschap, waarvan hij van 1933 tot 1941
redacteur was. Hij werd een van de bekendste Nederlandse
romanschrijvers. Vooral onder invloed van H. N. Ouwerling - in
wiens huis De Romeijn te Deurne hij van 1933 tot 1938 woonde
- Herman Maas, maar ook Conscience en Streuvels, wordt Coolen de
grote verteller van Brabant en met name over het povere leven in de
Peelstreek. Hij was meer dan dertig jaar bevriend met Anton van
Duinkerken, die hij op dinsdag na pasen 1924 had leren kennen op
een letterkundige ontmoetingsdag in Café Marinus aan de
Monumentstraat te Tilburg.
Naast romans, schreef hij novellen, toneelstukken en sprookjes. Veel van zijn werk is vertaald in het Duits, Tsjechisch, Deens, Frans, Portugees, Catalaans, Hongaars, Zweeds en Engels. Bekend zijn de romans: Kinderen van ons volk (1928), Peelwerkers (1930), De goede moordenaar (1931), De schone voleinding (1932), Dorp aan de rivier (1934), De drie gebroeders (1936), Herberg In 't Misverstand (1938), Uit het kleine rijk (1939), De vrouw met de zes slapers (1953), De grote voltige (1957), Stad aan de Maas (1960); de novellen: Jantje, den Schoenlapper en zijn Weens kindje (1927), Peerke, den Haas (1935) en Tsjechische suite (1948). Antoon Coolen overleedop 9 november 1961 in het St. Josephziekenhuis in Eindhovenals gevolg van de verwondingen die hij opliep bij de val uit een rijdende trein. Dat gebeurde op 11 oktober in de buurt van Zaltbommel, toen hij van Eindhoven op weg was naar Amsterdam.In Waalre werd een Antoon Coolen-monument opgericht.
Bron: Ronald Peeters, De straten van Tilburg (1987) / Rob van Putten.