Aankloten

(onkloo:te), onov. ww., werken zonder zich al te veel illusies te maken omtrent het resultaat, zijn best doen in het besef van eigen beperkingen en afhankelijkheid. Vooral in de uitdrukking we kloo:te mèr aon. De samenstelling met kloten sluit elke religieuze bijbetekenis uit; aankloten is iets anders en minder vroom dan zich overgeven aan de voorzieningheid.