Brouwers, Jacobus Antonius Franciscus
| Jacobus Brouwers | ||
| ||
| Volledige namen | Jacobus Antonius Franciscus | |
| Geboortedatum | 28-09-1923 | |
| Geboorteplaats | Den Haag | |
| Adres | Kerkstraat 3 | |
| Woonplaats | Gilze | |
| Burgerlijke staat | ongehuwd | |
| Beroep | kantoorbediende | |
| Overlijdensdatum | 29-07-1944 | |
| Plaats van overlijden | Garnetot (Fr) | |
| Bijzonderheden | omgekomen als militair (Engelandvaarder) | |
Deze pagina is in bewerking.
Kun je het levensverhaal van dit oorlogsslachtoffer aanvullen? Of heb je een foto gevonden die we kunnen digitaliseren? Op de hoofdpagina van portaal Gilze en Rijen zie je hoe te reageren. Wij nemen graag contact met je op!
Achtergrond
Jacobus Brouwers is op 28-09-1923 in Den Haag geboren. Hij was de zoon van Franciscus Wilhelmus Brouwers, handelsreiziger, geboren in Den Bosch op 11-09-1873 en van Adriana Maria Christina van Gils, onderwijzeres, geboren in Breda op 30-11-1894. De vader van Jacobus was weduwnaar toen hij met zijn moeder trouwde en had een dochter uit zijn eerste huwelijk. Het echtpaar Brouwers woonde in Den Haag en kreeg naast Jacobus nog zeven kinderen. Het gezin Brouwers vestigde zich vervolgens in Gilze en woonde daar tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog is het gezin weer naar Den Haag vertrokken.
Gebeurtenis
Op 23 maart 1941 vertrok Jacobus als Engelandvaarder richting Engeland. Hij reisde via Zuid-Europa naar Canada. In 1944 haalde hij daar zijn militair vliegbrevet, dat hem door prinses Juliana werd opgespeld. In Engeland aangekomen werd hij binnen de Royal Airforce (RAF) ingedeeld bij het 320e squadron van de Koninklijke Marine. Op 29 juli 1944 keerde de 20-jarige korporaal-vliegtuigschutter niet terug van een vlucht in een Mitchell-bommenwerper naar Frankrijk. Hij werd aanvankelijk begraven op het Engels kerkhof in Banneville (Calvados) en in 1950 herbegraven op het militair ereveld Grebbeberg in Rhenen. Hij ligt daar in het graf 8 30. Jacobus ontving postuum het Kruis van Verdienste.
Engelandvaarders
De Duitse bezetter sloot na mei 1940 vrijwel direct alle uitvalswegen over land en water af en plaatste ze onder strenge controle. Engelandvaarders gebruikten drie ontsnappingswegen om toch het land uit te komen: met een bootje de Noordzee oversteken, aanmonsteren op een kustvaarder en drossen in het neutrale Zweden of via België, Frankrijk en eventueel Zwitserland naar het neutrale Spanje en Portugal zien te komen. Van daaruit kon je dan per boot of vliegtuig verder. Jacobus koos voor de zuidelijke route. Deze was lang en gevaarlijk en telde veel grenzen die clandestien overgestoken moesten worden. Je kon je toevlucht nemen tot zgn. escapelijnen, maar het was moeilijk met dergelijke organisaties in contact te komen. De meeste Engelandvaarders vertrokken ‘op de bonnefooi’. Engelandvaarders die de zuidelijke route kozen ( zo’n 58%) deden er gemiddeld 1 jaar en 3 maanden over om Engeland te bereiken.
In Engeland namen de Engelandvaarders dienst bij Britse en Nederlandse krijgsmacht- onderdelen, de koopvaardij of gingen zij werken voor de regering. Jacobus kwam met zijn vliegbrevet in dienst van de Koninklijke Marine en vloog voor de Royal Airforce (RAF). Het aantal Engelandvaarders dat in dienst van landmacht, luchtmacht of marine is gesneuveld bedraagt 115. [1]
Externe links
Bronnen
- Museum Engelandvaarders.nl
- Nationaal Archief (Engelandvaarders)
- Heemkring Molenheide (beeldarchief, collectie Heinz Aarts)
- Regionaal Archief Tilburg (bevolkingsregister)
Noten
- ↑ Museum Engelandvaarders.nl