Tilburg university press

Tilburg University Press (TUP) was van 1971 tot en met 1999 de wetenschappelijke uitgeverij van de universiteit. De uitgeverij werd opgericht om de relevante publicaties van de universiteit voor een breder (academisch) publieke beschikbaar en toegankelijk te maken. Na een start binnen het fonds van uitgeverij van Nijgh & Van Ditmar (die ook de publicaties van de Delftse en Rotterdamse universiteit beheerde) werd de TUP in 1985 onderdeel van de universitaire organisatie, aanvankelijk binnen de UB.

In 1996 – na een dreigend faillissement - werd het een eigen bedrijfsonderdeel, direct onder het College van Bestuur. De rector magnificus was inhoudelijk verantwoordelijk, met op de achtergrond een wetenschappelijke redactieraad waarin alle faculteiten via een hoogleraar vertegenwoordigd waren.

In 1996 werd de uitgeverij uitgebreid met twee aparte divisies: Syntax, een commerciële tak die semiwetenschappelijke boeken uitgaf, waarmee geld verdiend moest worden voor de ‘traditionele’ publicaties en Tilburg University Print: tekst- en drukwerkbegeleiding. Op die manier werden congresbundels, oraties, proefschriften et cetera op de markt gebracht. De TUP was ook een leerbedrijf op de campus, dat stage- en werkplekken bood aan studenten, vooral op het gebied van marketing, verkoop, informatie en communicatie. De uitgeverij diende bovendien als een springplank voor beginnende auteurs. Dat betekende dat er veel tijd werd besteed aan het begeleiden van de auteurs, maar vooral dat er veel moeite werd gedaan om recensies, interviews en evenementen rondom de publicaties te organiseren. Het vergroten van de naamsbekendheid was een doel op de achtergrond.

In de hoogtijdagen gaf de uitgeverij meer dan 200 titels per jaar uit die via de betere boekhandels en het Centraal Boekhuis werden verkocht. Bestsellers waren The Individualizing Society (Prof. dr. Ruud de Moor en dr. Loek Halman/ [European Values Study]) en Blackjack, hoe de dealer te verslaan in het Holland Casino (prof. dr. Ben van der Genugten, foto). Het waren de uitschieters in de relatief kleine markt voor wetenschappelijke uitgaven, in binnen- en buitenland, die TUP bediende.

Op de plaats waar zich nu Starbucks bevindt, was de uitgeverij ook een ontmoetingsplek waar met name promovendi elkaar wisten te vinden in gedeeld leed rondom deadlines en spelregels van hun promotie. In 1999 was het Hora Est voor de uitgeverij, toen het CvB* en de universiteitsraad besloten om het uitgeven verder aan de markt over te laten. Wat rest zijn ruim 800 titels, waaronder een serie mooie uitgaves, goeddeels terug te vinden in de UB.