Smeets, Mathieu

M.J.H. (Mathieu) Smeets (1896-1984) is rector in de jaren 1952-1953. Smeets, geboren in Roermond, behaalt na het gymnasium het diploma boekhouden en gaat werken bij het ministerie van Financiën, waar hij nog het vakdiploma surnumerair der directe belastingen behaalt.

In 1931 wordt Smeets benoemd tot buitengewoon lector in het belastingrecht aan de Katholieke Hogeschool Tilburg. Het jaar daarop promoveert hij aan de toenmalige Katholieke Universiteit Nijmegen op het proefschrift ‘Inkomen en vermogen en hun betekenis voor de welvaart’. In 1946 wordt hij benoemd tot buitengewoon hoogleraar Leer der openbare financiën. In 1949 volgt zijn benoeming tot hoogleraar Belastingrecht. Hij is dan 32 jaar werkzaam geweest bij het ministerie van Financiën.

Belastingrecht

Ten tijde van zijn eerste benoeming is belastingrecht slechts een keuzevak. Hij brengt daar verandering in door het invoeren van de voltijdse en postdoctorale opleiding Belastingkunde in 1951. Smeets levert gedurende zijn loopbaan circa 250 wetenschappelijke publicaties af. Zijn animo om een handboek te schrijven wordt sterk bekoeld door de sinds 1946 herhaaldelijk aangekondigde belastingherziening, die uiteindelijk pas medio jaren zestig enigszins wordt gerealiseerd. Smeets was ook actief in de rechtspraak, onder meer als raadsheerplaatsvervanger van de belastingkamer van het gerechtshof in 's-Hertogenbosch.

Veeleisend, maar gewaardeerd

In 1968 neemt Smeets afscheid van de Katholieke Hogeschool Tilburg. Hij heeft dan 37 jaar aan de instelling gedoceerd. Hij was veeleisend voor zichzelf en zijn studenten, en was gevreesd als opponent bij promoties vanwege de vinnigheid waarmee hij vragen op de promovendus afvuurde. Bij zijn afscheid krijgt Smeets de zogenaamde ‘Smeets bundel’ aangeboden met bijdragen van alle belastingdocenten aan Nederlandse universiteiten. Een jaar na zijn afscheid wordt de naar hem vernoemde Tilburgse Fiscalisten Vereniging ‘De Smeetskring’ opgericht.