Ondersteunend en beheerspersoneel

Overheadparadox

Ruim 40% van het personeel aan Nederlandse universiteiten behoort tot het OBP, het Ondersteunend en beheerspersoneel. Resteert dus een kleine 60% voor het WP, het wetenschappelijk personeel. Aan Tilburg University is die verhouding niet anders. Het WP is belast met de core business van de universiteit: het geven van onderwijs en het doen van onderzoek. Het OBP verzorgt de ondersteuning. Sinds jaar en dag is er discussie over de gewenste verhouding tussen deze twee personeelscategorieën. Een discussie waarin steeds dezelfde overheadparadox terugkomt. Middelen moeten maximaal worden ingezet ten behoeve van het primaire proces, dus voor het aanstellen van WP, maar om hoogwaardig onderwijs en onderzoek mogelijk te maken is een hoogwaardige ondersteuning nodig, dus voldoende geld voor het aanstellen van OBP.

Variëteit aan functies

De ondersteuning kent een grote variëteit aan functies. Het overgrote deel daarvan is van directe of indirecte betekenis voor het primaire proces. Dat geldt per definitie voor functies in de groep Onderwijs- en Onderzoeksondersteuning, waaronder bibliotheekmedewerkers, onderwijs- en onderzoeksmedewerkers, medewerkers kennisvalorisatie en de studentenadministratie. En uiteraard ook voor de categorie Studentgerichte Ondersteuning, met onder andere de studentendecanen, opleidingscoördinatoren, en medewerkers internationalisering. Andere OBP-groepen bevinden zich meer in de randvoorwaardelijke sfeer, zoals Facilitaire Zaken (van bewaker tot inkoper), Finance, Arbo en ICT (ondersteuners en ontwikkelaars). En verder zijn er groepen OBP-functies met een organisatorisch karakter, zoals Management- en Bestuursondersteuning (teamleiders, directeuren, de secretaris van de universiteit), Administratieve en Secretariële Ondersteuning (secretaressen, administratief medewerkers, controllers) en PR, Voorlichting en Communicatie (communicatiemedewerkers en –adviseurs). Tenslotte is ook een deel van de ondersteuning vaak uitbesteed (bijvoorbeeld de restauratieve voorzieningen).

Reorganisaties

Ook de wijze waarop de ondersteuning het best georganiseerd kan worden is een terugkerend discussiepunt binnen de universiteit. De twee uitersten zijn volledige centralisatie en volledige decentralisatie en in de laatste decennia is het zwaartepunt regelmatig verschoven. Kleine en grote reorganisaties van de ondersteunende diensten zijn hier het bewijs van.

De laatste reorganisatie was universiteitsbreed: de centrale diensten en de ambtelijke afdelingen van de faculteiten. De operatie heette BEST, wat staat voor Building Excellent Suport at Tilburg University. De doelstellingen bevatten beide componenten van de overheadparadox: extra middelen voor van het primaire proces (extra WP formatie) en een meer slagvaardige en flexibele ondersteuning. De reorganisatie werd in 2015 met instemming van de faculteiten en de universiteitsraad afgerond. Sindsdien bestaat er binnen Tilburg University één ondersteuningsorganisatie, University Services, waarin hard wordt gewerkt aan een meer efficiënte en uniforme organisatie die echter ook maatwerk kan leveren.