Jan Dijker

Jan Dijker (Den Helder 1913 – Moergestel 1993) volgde van 1936 tot 1941 de Rijksacademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam. In 1940 won hij de zilveren medaille Prix de Rome voor Monumentale Kunst.

Dijker ging na zijn studie in Moergestel wonen. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen er vele opdrachten voor monumentaal werkende kunstenaars, zo ook voor Dijker. Hij vervaardigde wandschilderingen, glas-in-lood, schilderijen, wandkleden, glas-in-beton, mozaïeken en gevelreliëfs met de combinatie van cement, beton en grind. Dijker was van 1952 tot 1979 docent aan de voorloper van de Academie voor Beeldende Vorming.

In Tilburg vinden we onder andere zijn glas-in-loodramen in de Sacramentskerk (1951) en gevelreliëfs in de Stedekestraat (1957), bij het Sint Odulphuslyceum (1963), bij de Academie voor Lichamelijke Opvoeding aan de Goirleseweg (1967), in de poort van Spoorlaan 394-396 (1971) en op gevels rondom het Paduaplein (1976). Ook maakte Dijker een wandversiering in de voormalige MAVO op het Lourdesplein (1964), een reliëfmuur bij de basisschool in de Haydnstraat (1968) en twee glasmozaïeken in het Stadhuis (1972). Een van zijn fraaiste werken was een serie glas-in-loodramen (1963) in de voormalige Sint Maartenskerk.

Ook elders bevinden zich creaties van Dijker, zoals glas-in-loodramen in kerken in Belfeld, Helmond, Reuver, Breda en Bergen op Zoom, en glaskunstwerken in een ziekenhuis in Den Helder en het hoofdkantoor van de PNEM (Essent) in Den Bosch.

Tot 1955 werkte Dijker in een figuratieve stijl, die daarna voornamelijk abstract werd. Na 1970 legde Dijker zich toe op het schilderen in aquarel en olieverf. In 1993 verscheen de monografie Jan Dijker, vijftig jaar monumentaal (1993).