Academia

Academia Building Het door architect Hugh Maaskant (1907-1977) ontworpen gebouw dateert van 1972 en heet tegenwoordig Academia Building. Het is ontworpen als kunstacademie, vandaar de hellende glasgevel aan de noordzijde, met de voor kunstenaars meest gunstige (zon- en schaduwvrije) lichtinval. Rondom een enorme hal lagen de ateliers die verbonden waren met de overige ruimtes door middel van brede presentatiebalkons, kleine verblijfsruimtes en open trappen. Die waren dermate uitzinnig en onpraktisch aangebracht dat Michelle Provoost, die een boek over de architect schreef, meende dat “de mate waarin hier de grenzen van functionele betamelijkheid worden opgezocht, gezien de onbeschaamdheid ervan niet als toeval kan worden beschouwd”.

Het radicale modernisme van Maaskant ten spijt: toen het gebouw in het begin van de 21e eeuw met sloop werd bedreigd, rees daartegen al snel verzet. Onder leiding van hoogleraar Harry Peeters werd de actiegroep BAM (Behoud Architectuur Maaskant) opgericht, waarna – dankzij goede contacten van Peeters – het gebouw de status van gemeentelijk monument verwierf.

Slopen was daarna geen optie meer, wat toenmalig eigenaar Fontys – dat van het gebouw af wilde – opzadelde met een tamelijk incourant object. Het was toen collegevoorzitter Hein van Oorschot die de helpende hand toestak. Hij beijverde zich voor uitbreiding van de campus in de richting van de stad, en zag het rijtje al voor zich: het Landhouwhuis (nu: Simon Building), het Montesquieu Building), het Maaskantgebouw (nu: Academia Building) met aan de rand Intermezzo, een wooncomplex dat in 2009 werd geopend.

Het gebouw is meerdere malen gerenoveerd en van nieuwe bewoners voorzien. Het bevat anno 2017 vooral college- en vergaderzalen en organisaties voor dienstverlening aan studenten. Wat gebleven is, zijn het prefab beton, de glasgevel op het Noorden, het enorme bronzen paard in de hal van Arthur Spronken en de eigenzinnige trappen.