In 1919 werd door enkele vooraanstaande Tilburgers, onder aanvoering van
Ruud de Grood, de RK vereeniging Het Tilburgsche Sportpark opgericht. Het voornaamste doel was de lichamelijke opvoeding onder de arbeiders te bevorderen, overeenkomstig de katholieke beginselen. Een van de middelen was het aanleggen en onderhouden van sportterreinen. In 1920 werd hiertoe een vier hectare groot sportpark aan de Goirleseweg aangelegd, naar een ontwerp van
Jan van der Valk. Aanvankelijk betrof het hier een kleedlokaal, bergplaatsen en velden voor onder meer voetbal, tennis en gymnastiek. In hetzelfde jaar werd het voetbalveld geopend met een wedstrijd tussen
TSV NOAD en MVV. In 1921 werden een tribune en een restaurant gerealiseerd. Van 1920 tot 1923 waren NOAD en
RKTVV de vaste bespelers van het sportpark. In 1924 werd
Willem II binnengehaald en was het voetbalveld geheel door tribunes omringd. In de jaren twintig en dertig werden er naast de reguliere sportevenementen ook tentoonstellingen, bijenmarkten en gymnastiekuitvoeringen gehouden. In 1946 werd het in slechte staat verkerende sportpark overgenomen door de gemeente en werd besloten om een nieuw gemeentelijk sportpark te realiseren, bestaande uit twaalf tennisbanen, vijf sportvelden en een voetbalstadion. Om dit voetbalveld kwam een atletiekbaan, die in de winter fungeerde als ijsbaan. Tevens werden onoverdekte zittribunes en staanplaatsen gerealiseerd, en het duurde nog tot 1957 voordat de geplande overdekte zittribune klaar was. Later werden onder meer bijvelden (1961), de Stadssporthal (1966), lichtmasten in het stadion (1982) en een atletiekaccommodatie (
AV ATTILA; 1989) aangelegd. In 1993 werd het stadion gesloopt en werd een nieuw voetbalcomplex gebouwd, naar een ontwerp van Buro Bollen (
Bo.2 architectuur en stedenbouw).
