Cees van Raak

Cees van Raak (Tilburg 1954) studeerde Nederlands en geschiedenis aan het Mollerinstituut (1973-1979). Als schrijver publiceerde hij talrijke werken, zoals de dichtbundels De dichter en ik (1988), Godinnen en andere vrouwen (1995), Engel in de rei der martelaren, poëzie voor Marietje (1996), Kiosk (1997), Calepin (2000) en Vijftien bij vijftig (2004). In 2004 verscheen zijn essay Over de grens. Van Raak ontwikkelde zich tot funerair deskundige en beschreef die kennis in onder meer de boeken Dodenakkers: Kerkhoven, begraafplaatsen, grafkelders en grafmonumenten in Nederland (1995), Vorstelijk begraven en gedenken: Funeraire geschiedenis van het huis Oranje-Nassau (2003) en In den Schijff: Begraafplaats binnenstad Tilburg (2002). Van Raak gaf op radio en tv commentaar bij de uitvaarten van prins Claus, koningin Juliana en prins Bernhard. Andere publicaties over Tilburg zijn onder meer Cultureel Lexicon Tilburg 1945-2000 (2001), Van Godshuis tot de Poorten: Geschiedenis van de Hasseltse kerk (2005), Stadslezen, teksten op straat in Tilburg (2006), Cultureel Lexicon Tilburg 1945-2008 (2008), Langs vorstelijke grafsteden: De laatste rustplaatsen van het huis van Oranje-Nassau (2009) en Het Wilhelminapark van Tilburg (2010). Zijn gedichten, artikelen en columns verschenen in diverse bloemlezingen, tijdschriften en kranten. Van Raak was medeoprichter en vele jaren bestuurslid van Stichting Volzin. Hij was ook (mede-)organisator van de manifestaties Tilburg Literair (1992-1997), Tuin der Letteren (2000-2001) en KunstDichterBij (2002). In 2008 werd hij benoemd tot Nachtburgemeester en in 2009 tot Stadsdichter.