Dalmulder, Jan

Jan Johan Jacobus (Jan) Dalmulder (1910-1992), geboren in Weesp, studeert na de HBS economie in Rotterdam, waar hij in 1936 promoveert, bij professor Jan Tinbergen, op het proefschrift 'On Econometrics, some Suggestions concerning the method of Econometrics and its application to studies regarding the Influence of Rationalisation on Employment in the USA'. Na zijn promotie werkt Dalmulder bij het Centraal Planbureau voor de Statistiek.

In 1940 wordt hij benoemd tot lector aan de Katholieke Hogeschool Tilburg met als leeropdracht Statistiek en statische analyse. Tien jaar later volgt zijn benoeming tot buitengewoon hoogleraar en in 1953 wordt hij gewoon hoogleraar Wiskundige economie en econometrie, een functie die hij tot zijn emeritaat in 1980 zal vervullen. In de periode 1968-1970 is hij tevens bijzonder hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Rector magnificus

Dalmulder is oprichter (met Piet Verheyen, Max Euwe en Koos Kriens) van de studierichting econometrie in Tilburg en heeft grote verdiensten als stimulator van het wiskundig-economisch onderzoek. 'Meten is weten' was de titel van de bundel opstellen ter gelegenheid van zijn zilveren ambtsjubileum. Hij was rector magnificus in het academisch jaar 1956-1957. In zijn afscheidsrede als rector rekende hij het te verwachten ruimtegebrek in de bibliotheek voor tot op een meter boekenplank nauwkeurig. Jan Dalmulder heeft gedurende zijn loopbaan negen promovendi afgeleverd, waarvan de meesten cum laude.

Commissie Dalmulder

Dalmulder wordt in 1959 voorzitter van de naar hem genoemde landelijke commissie, belast met het ramen van de behoefte aan academici tot 1980. In 1965 wordt hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. De universiteit van Rennes verleent hem in 1967 het doctoraat honoris causa vanwege zijn betrokkenheid bij het opzetten van een opleiding econometrie aan deze Franse universiteit.